Δι Εμού Του Αμαρτωλού

“Ιστορίες καινές και παλαιές, με φόντο το πετραχήλι”. Πρόκειται για αληθινές ιστορίες, οι οποίες διαδραματίστηκαν είτε στα παλαιά χρόνια είτε στα νεώτερα, της εποχής μας, άλλες σε σχέση με εμάς άλλες σε σχέση με άλλους αδελφούς· και η αλήθεια των οποίων έγκειται στον πυρήνα όσων διαπραγματεύονται και όχι σε όλη την έκτασή τους…Με απώτερο σκοπό να υπάρξει ωφέλεια. Πρωτίστως σ’ εμάς τους ίδιους, αλλά πιστεύουμε και σε άλλους αναγνώστες, οι οποίοι πιθανόν να βρουν εκείνες τις προκλήσεις που ερέθισαν κι εμάς μέσα από αυτές, ώστε τελικώς όλοι να σταθούμε πιο σωστά απέναντι στον αρχηγό της πίστης μας Ιησού Χριστό, αλλά κι απέναντι στο μυστήριο της μετανοίας, την ιερά εξομολόγηση…
…Πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μας έρχεται ως συνέχεια κατά κάποιο τρόπο ενός άλλου που προηγήθηκε -το “Σε λευκό και μαύρο” – και που είχε τον ίδιο χαρακτήρα: και πάλι αληθινές ιστορίες με μυθοπλαστική διάθεση και με την ίδια στόχευση: την εποικοδομή και την ωφέλεια…
…Ευχή μας, η όποια ιστορία να μας ωθήσει -είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπο που βλέπουμε να κάνει και η Εκκλησία μας- προς την οδό του Κυρίου “την στενήν και τεθλιμμένην”, η οποία όμως άγει στη ζωή: είτε δηλαδή με τη μίμηση των καλών και ενάρετων προτύπων που αναφέρονται σε πολλές ιστορίες, είτε με την απομάκρυνση από τα αρνητικά στοιχεία των κακών προτύπων που και αυτά περιγράφονται σ’ αυτές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)