Περί Αγάπης

Ο τόμος διασώζει ανέκδοτες ως τώρα κατηχήσεις του Γέροντα Αιμιλιανού, με τις οποίες σχολιάζει κεφάλαια από το κλασικό έργο Περί Αγάπης του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.
Ο σχολιαστής αποδίδει με πληρότητα και ενάργεια το πνεύμα του αγίου. Συναρπαστικός και βιωματικός ο λόγος του, με θεολογική τόλμη «διϊκνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος» ερμηνεύει με τρόπο αποκαλυπτικό την πνευματική παράδοση της Εκκλησίας, τονίζοντας με έμφαση ότι τα λόγια του αγίου Μαξίμου δεν αφορούν μόνον τους μοναχούς, αλλά κάθε άνθρωπο.
«Η αγάπη προς τον Θεόν είναι τελεία ένωσις, τέλειος γάμος, μυστική συνάφεια, μυστική ενοποίησις, θέωσις δική μου, σύμμειξις εμού και του Θεού, εξαφάνισις του εαυτού μου, βύθισις του είναι μου μέσα εις τον Θεόν».
Χαρακτηριστικά τα λόγια του αιδεσιμ. π. Νικολάου Λουδοβίκου στον πρόλογο του βιβλίου: «Σε κάθε περίπτωση, είναι καλό να θυμόμαστε πως σε ανθρώπους σαν τον π. Αιμιλιανό έχει δοθεί το χάρισμα της φυλακής των ορίων, ήγουν ο σταυρός της υπενθύμισης, ενάντια στην θανατερή ναρκισσική θρησκευτικότητα του ψευδούς εαυτού που υπονομεύει την ίδια την εκστατική ουσία της εν Χριστώ ζωής, του απόλυτου ζήλου του Θεού για την αφθαρτοποίηση του ανθρώπου και του ανένδοτου πόθου του ανθρώπου προς πλήρη και άμεση οικείωσή της…»